FILATELIE

9e editie door Cees van Rantwijk

(Bijgewerkt op: 23-12-2012)

Als negende vriend mag ik dit keer een stukje over mijn hobby schrijven, daartoe aangezet door Esther Clement.
Eigenlijk wilde ik het geheim houden want mijn hobby is besmet. Ik loop het risico dat ik het image dat ik als voorzitter van de Vrienden gedurende zes jaar zorgvuldig heb opgebouwd in één keer naar de maan is. Maar ja, in de correspondentie met Esther, die aan dit verhaaltje vooraf ging, heb ik gezegd “beloofd is beloofd”, dus vooruit maar!

Mijn hobby is filatelie, dus ik verzamel postzegels. Ik verzamel niet zo maar, dat heb ik als kind afgeleerd. Toen spaarde ik de hele wereld. Later kwam ik erachter dat dat wel wat veel is.
In de zestigerjaren van de vorige eeuw heb ik een herstart gemaakt. Het verzamelgebied “wereld” werd toen ingedikt tot de gebieden Nederland, de Nederlandse Antillen, Suriname, Nieuw Guinea, Indonesië, Zwitserland, Engeland en Frankrijk. Ook dit gebied bleek veel en veel te groot om te verzamelen. Men kan niet alle mooie schelpen op het strand verzamelen, aldus Anne Morrow Lindbergh.
In 1984 heb ik een tweede herstart gemaakt. Ik heb toen alles verkocht en ben met het verzamelgebied “Frankrijk” serieus aan de gang gegaan. Dit doe ik nu bijna dertig jaar.

De vraag die zich aandient is natuurlijk “Hoe kan iemand dertig jaar met Franse postzegels bezig zijn?” Dat moet wel een saai iemand zijn!

Hoewel de meeste mensen bij het horen van het woord “filatelie” denken aan het verzamelen van postzegels, moet worden opgemerkt dat filiatie eigenlijk meer is. Ook het verzamelen van andere elementen die met het verzenden van poststukken te maken hebben behoren bij de filatelie. Ik noem als voorbeelden: stempels, postzegelboekjes, automaatzegels, dienstzegels, enz. Een specialisatie is nog de eo-filatelie, de vóór-filatelie die zich bezig houdt met verzending van poststukken in de tijd dat er nog geen postzegels waren.

Postzegelverzamelingen worden meestal opgebouwd op land, maar vaak ook op thema. Voorbeelden van thema’s zijn kerken, bouwwerken, bruggenbouw, folklore, kastelen, kathedralen, kunstwerken, landschappen, monumenten, paleizen, stadsgezichten en wapenschilden.

Mijn verzamelgebied is Frankrijk. Frankrijk is een land vol variatie en afwisseling. Dat geldt zowel voor zijn landschap en klimaat als voor zijn cultuur. De talrijke cultuurmonumenten en kunstwerken die het land rijk is, weerspiegelen een lange en bewogen geschiedenis. Frankrijk is bezaaid met schitterende kerken, paleizen en kastelen. Minder vaak in beeld, maar erg interessant, zijn de grote openbare gebouwen, de torens, de bruggen en de tunnels.
Uiteraard is ook mijn Frankrijkverzameling opgebouwd als landenverzameling. De Franse PTT heeft sinds 1850 circa 5.000 frankeerzegels uitgegeven. De Franse overzeese gebieden vallen buiten mijn verzamelgebied. Daarnaast ben ik thematisch met Frankrijk bezig.

Het zal u niet verbazen dat ik als thema “sites et monuments” heb gekozen, met een bijzondere deelverzameling over Parijs. Naast het verzamelen van de postzegels, houd ik me bezig met de maximafilie.
De maximafilie is een deelgebied van de filatelie waarbij het doel is het verzamelen van maximumkaarten.
Een maximumkaart bestaat, filatelistisch gesproken, uit de ansichtkaart, de postzegel en de postale afstempeling. De beeltenis van de genoemde elementen dient zo veel mogelijk op elkaar te lijken.
De combinatie van de drie elementen biedt de ultieme mogelijkheid van verdieping in het onderwerp en het ontwerp van de postzegel. De maximafilie biedt de mogelijkheid filatelie (het verzamelen van postzegels), cartofilie (het verzamelen van ansichtkaarten) en marcofilie (het verzamelen van poststempels) in één hobby te verenigen.

Door de maximafilie ben ik veel van Frankrijk en de Fransen te weten gekomen. De maximumkaart daagt mij uit tot verdieping van kennis. Ik voel mij het meest aangetrokken tot het thema “Erfgoed van Frankrijk”. Het is voor mij de mooiste manier om én met Frankrijk als toeristisch interessante bestemming én met de filatelie bezig te zijn.

Éen ding is zeker, maximumkaarten laten op veel mensen een diepe indruk achter. Bij sommigen zelfs het gevoel “dat wil ik ook”. Binnen de kortste keren raken die mensen in ban van de filatelie.

Ik kan het weten, want ik heb het van zeer nabij meegemaakt. Als u het niet gelooft kijk eens op de website www.fransepostzegels.nl.

Om af te sluiten een citaat van de Nederlandse essayist Kees Fens: Verzamelen lijkt mij toch niet helemaal gezond, want er is altijd een leegte die moet worden ingevuld.

Cees van Rantwijk.

Verschenen bij Vriendennieuws nr. 90, 18 december 2012.

Gerret Goossen zal de volgende editie voor zijn rekening nemen