SCHRIJVEN IS WERKEN EN GENIETEN

1e editie door Gerard Couvreur

(Bijgewerkt op: 02-05-2012)

Op 1 juni heb ik bij de drukker in Zaandam vijftig exemplaren van “ Een liefde in Ransdorp “ en van “De Schrijver en de Aanzegger “opgehaald. Drie dozen met honderd van mijn eigen twee boeken. Een mijlpaal op een weg van enkele jaren. Daarna was de kous nog niet af, want het was niet de bedoeling om die honderd boeken in de kast te zetten. Je wilt gelezen worden. Volgde daarom de verkoop en verzending aan ondermeer Vrienden, die ik dankbaar ben voor hun belangstelling. Van de eerste heb ik er nu nog drie, van de Schrijver nog tien. Op 24 september volgt een signeersessie in de plaatselijke boekhandel, ondersteund door een advertentie en een artikel in onze lokale krant. Daarvoor heb ik een tweede druk besteld. Wat dan overblijft stuur ik naar uitgevers met wie ik op de beurs van uitgevers en schrijvers “Manuscripta “ heb gesproken. Schrijver willen zijn is meer dan woorden op papier zetten. Maar het ook genieten tijdens het schrijven en als je verhaal naar je genoegen af is.

In mijn ANVR tijd ben ik begonnen aan een roman. Door de drukte op het werk heb ik toen echter het schrijven moeten opschorten. Ruim twee jaar geleden heb ik het schrijven weer opgepakt nadat Anke zich bereid had verklaard het secretariaat van de Vrienden over te nemen.

Nu werk ik aan drie andere romans. Eén met God als hoofdpersoon ( geen religieus boek), een tweede onder de titel “De Minister” en de eerste poging onder de naam “Dood op Afstand”. Drie verhalen tegelijk om geen tijd te verliezen aan het rustig nadenken over de voortgang van een verhaal, over het inlassen van een gebeurtenis, over de introductie van een nieuw personage of over eenvoudig over een detail in het verhaal. Dan is het prettig je aandacht naar een ander verhaal te kunnen verleggen. Vind ik tenminste.,

Het grote genoegen van het schrijven is dat je net als bij een andere hobby volledig afstand neemt van de dagelijkse zaken. Afhankelijk van het onderwerp stap je in een andere wereld, waarin je geheel zelf bepaalt wat er gebeurt. Je verzint situaties, beslist over het wel en wee van de personages en bepaalt hoe het verhaal verloopt en afloopt. Het is steeds weer een vreugde als je een brainwave krijgt om het verhaal de naar eigen oordeel juiste wending te geven. Er komt ook veel lees – en uitzoekwerk bij kijken teneinde het verhaal de nodige diepgang te geven en geen onzin te schrijven.

Schrijven is voor professionele schrijvers vaak eenzaam en stressgevend werk wanneer er een deadline ligt van een uitgever of van jezelf of wanneer het verhaal niet zo uitpakt als je zou willen. De meeste beroepsmatige schrijvers kunnen niet leven van hun werk. Het is voor hen een ramp als zij bijvoorbeeld een jaar aan een roman werken en die wel wordt uitgegeven maar slechts een beperkte verkoop oplevert. Zij moeten er vaak van alles bij doen. Dat heb je niet als amateur schrijver. Wel andere hobbels.

Ik was over de eerste versie van beide romans niet tevreden. Dus moest ik die nogmaals helemaal doorwerken. De tweede versie heb ik voor een kritische beoordeling aan een aantal leesvrienden voorgelegd. Die commentaren leidden tot een derde versie, die ik na enige tijd voor een vierde maal doornam. Daarbij ook lettend op taalgebruik, typefouten, correct gebruik van leestekens. Eenmaal klaar moesten de manuscripten onder de aandacht van uitgevers worden gebracht. Na een spannende wachttijd helaas zonder resultaat Daarna op zoek naar een goede en goedkope uitgever voor een uitgave in eigen beheer. Tenslotte het beoordelen van de layout en het corrigeren van de drukproef. En uiteindelijk het genoegen je eigen boek in handen te hebben, dat achteraf bezien nog niet eens zo duur is uitgevallen. Het tweede boek werd beter ontvangen dan het eerste. Dan nu het streven om de volgende verhalen weer beter te laten zijn zodat ook een uitgever er wat in ziet. Want dat wil je toch wel. Dat je boek wordt door en op rekening van de uitgever wordt uitgegeven en niet alleen dat er een eigen boek in eigen beheer in je boekenkast staat.

Het grootste en eigenlijk enige echte probleem is gelegen in het feit dat de tijd om achter de laptop te zitten beperkt is. Dat is voor een amateur auteur eigenlijk wel goed. De dagelijkse dingen en afspraken gaan voor en nemen – gelukkig – veel tijd in beslag. Het gevolg is dat als je weer eens aan de slag kunt gaan er een stapeltje briefjes ligt met tussen alles door genoteerde ideeën. Die moet je dan eerst verwerken met soms als gevolg dat je verhaal een drastische wending krijgt. Door dit alles duurt het wel een jaar eer een roman geboren is. Een lange draagtijd dus, maar dan heb je wat. Met als bijkomend voordeel dat je hersens aan de gang blijven.

Ik beveel deze hobby van harte aan voor alle vrienden, die zich behept voelen met een gezonde fantasie of een gebeurtenis of verleden willen vastleggen. Met zoals reeds vermeld het voordeel dat de hersens worden geprikkeld.

Gerard Couvreur.

verschenen bij het Nieuwsbulletin nr. 82B – 17 september 2011.

Ria Dros zal volgende editie voor haar rekening te nemen.